“De beslissing om mensen met een beperking in dienst te nemen is ingegeven door mijn wens om mensen een kans te geven en te profiteren van hun bijzondere vaardigheden. Ik wil ook een betere, meer tolerante sfeer in het team creëren en een voorbeeld zijn voor diversiteit. Dus heb ik contact opgenomen met een dienstverlener voor werkzoekenden met een beperking.”

“Deze dienstverlener had één kandidaat, de heer Barth, wiens kwalificaties, concentratie en vermogen om zeer nauwkeurig te werken, aansloten bij de taken op de boekhoudafdeling waar we extra personeel konden gebruiken. De dienstverlener stelde voor om te beginnen met een stage, om uit te vinden of de match er was voor beide partijen, voor ons en voor de heer Barth. Tijdens deze stage werd de heer Barth intensief begeleid door de dienstverlener. Voor mij persoonlijk was al snel duidelijk dat dit heel goed zou uitpakken. Gelukkig gold dit ook voor de heer Barth en voor een van mijn medewerkers, zijn begeleider. We besloten om hem een contract aan te bieden, en gelukkig accepteerde hij dat. Nu werkt hij zes uur per dag en verdient hij volgens zijn kwalificaties.”

“De heer Barth is een waardevolle collega geworden. Hij werkt zeer geconcentreerd en nauwkeurig. Zijn taken omvatten de boekhouding en het bijhouden van de rekeningen. Hij heeft daarbij zijn eigen stijl van dagelijkse routines en werkwijze. Voor hem moeten de processen precies kloppen; als iets niet volgens plan verloopt, raakt hij in de war. Het rekeningoverzicht moet bijvoorbeeld niet elke dag worden gedaan, maar slechts vier keer per week. De heer Barth is echter gewend om het rekeningoverzicht aan het begin van de werkdag te doen. Anders kan hij de dag niet beginnen. Daarom hebben we besloten het rekeningoverzicht elke dag te doen, om hem te ondersteunen in zijn werkroutine.”

“Ook moet hij iedereen gedag zeggen door te zwaaien als ze naar huis gaan. Anders kan hij het gebouw niet verlaten. Zijn collega’s doen mee, maar soms zien ze hem niet omdat ze de gasten bedienen. Dan blijft hij lang staan en blijft hij zwaaien. In het begin was dit vervelend voor zijn collega’s. Uiteindelijk hebben ze het geaccepteerd en proberen ze onder alle omstandigheden te zwaaien. Maar de heer Barth heeft ook leren accepteren dat het niet altijd mogelijk is en dat hij toch de werkplek kan verlaten. Zijn begeleider heeft daarbij veel geholpen. De omgang met de heer Barth vereist geduld. We letten erop dat we zijn workflow niet verstoren en zijn voorzichtig met het invoeren van nieuwe taken of het veranderen van de workflow. Zijn collega’s houden in hun dagelijkse communicatie rekening met deze specifieke kenmerken. Ik merk dat dit het team dichter bij elkaar brengt. Ze zijn ook meer tolerant tegenover fouten en misverstanden onderling. We willen hem niet kwijt als werknemer.”

Wij zijn blij met de ondersteuning van de jobcoach van de dienstverlener. Hij ondersteunt de heer Barth en ons ook, bij veranderingen in werkprocessen en zaken die persoonlijk van aard zijn. Bij misverstanden in de communicatie ondersteunt hij alle betrokkenen. Ook de leidinggevende van de heer Barth wordt door hem ondersteund. Zij hebben een soort regeling. Voor hem, als zijn leidinggevende, blijft het de verantwoordelijkheid om de werkprocessen goed te laten verlopen, en alle situaties buiten de werkprocessen draagt hij over aan de jobcoach.

Ik ben blij met de heer Barth als werknemer, zijn concentratievermogen en nauwkeurigheid zorgen ervoor dat hij niets vergeet en alles tot in detail doet. Hij is ook altijd bereid tot samenwerken. Zijn komst heeft bijgedragen aan het ontstaan van een familiale sfeer waarin iedereen welkom is. De samenwerking in het team is warmer en menselijker geworden, en deze familiale sfeer heeft ook een bijzonder effect op de gasten. Ik raad mijn collega-ondernemers aan om ook hun deuren te openen voor werkzoekenden met een beperking. Als ze dat doen, raad ik ze wel sterk aan om ondersteuning te vragen, voor begeleiders en collega’s.